
ZOBACZ
KONTAKT
tel. 501 023 195
Staffa 8 m 81, Warszawa 01-891
Złote dziecko narcystycznej matki to jednostka, która od najmłodszych lat zmaga się z niezwykle silną presją idealizacji i spełniania oczekiwań matki. Choć na pierwszy rzut oka może wydawać się uprzywilejowane i wyjątkowo doceniane, w rzeczywistości doświadcza wielu problemów psychologicznych, które mogą wpływać na jego dorosłe życie.
Zawsze faworyzowane, darzone wielką miłością, doceniane na każdym kroku… Tak często z boku widziane są dzieci, które w rzeczywistości wychowywane są przez narcystycznych rodziców. Nie mając świadomości, jak mocno rodzice projektują na dzieci swoje niespełnione ambicje i pragnienia, z pozoru takie relacje nie wzbudzają w nas podejrzeń. Dziecko otrzymuje same pochwały za swoje osiągnięcia, co na pierwszy rzut oka może wydawać się korzystne. Jednak, poznając termin „złote dziecko”, okazuje się, że wszystkie pochwały, zaszczyty i inne formy doceniania, to marny zamiennik prawdziwej miłości. Dlaczego?
Złote dziecko narcystycznej matki psychologia określa jako dziecko, które zostało wybrane przez narcystyczną matkę jako obiekt idealizacji. Takie matki często mają trudności z traktowaniem dzieci jako osobne jednostki, traktują je jako przedłużenie własnej osoby. Złote dziecko reprezentuje zatem powierzchowny i wspaniały wizerunek narcyza. Jest to jednak forma manipulacji, której celem jest podkreślenie wartości matki przez pryzmat dziecka.
Golden child (ang.), czyli złote dziecko, nie ma łatwego życia pod kątem budowania relacji i odnajdywania własnego miejsca w świecie. Zarówno w dzieciństwie, jak i w dorosłym wieku zmaga się z wieloma problemami psychologicznymi, ponieważ główną jego rolą jest spełnianie wygórowanych ambicji narcystycznej matki.
Biorąc pod uwagę moje doświadczenia i pracę w obszarze coachingu rodzicielskiego, mogę wyróżnić kilka obszarów, z którymi zmagają się złote dzieci:
Złote dziecko w dzieciństwie żyje w przeświadczeniu, że jest lepsze od innych i zasługuje na same pochwały. Często jednak musi bardzo szybko dorosnąć i przejąć odpowiedzialność, która nie powinna należeć do niego na tak wczesnym etapie życia. Narcystyczny rodzic, chcąc zaspokoić swoje aspiracje, może stworzyć zależną lub współzależną relację ze swoim dzieckiem w niezdrowy sposób. Najczęściej jest to wymaganie zbyt dużego wsparcia emocjonalnego i pracy, którą dziecko musi wykonać, bez względu na swoją (nie)dojrzałość. Czasem narcystyczny rodzic potrzebuje pochwał od swoich dzieci za bycie dobrą mamą lub tatą. Gdy dziecko znajduje się w sytuacji, w której musi dbać o potrzeby emocjonalne swojego rodzica, zacierają się granice, dlatego złote dzieci często przyjmują rolę dorosłych. A wszystko to, by dostawać miłość i uwagę rodzica.
Gdy w późniejszym etapie życia złote dziecko zderza się z rzeczywistością, często traci iluzję swojej własnej wyjątkowości. Dochodzi do niego, że nie było kochane za to, jakie było, a jakie mama chciała, by było; że tak naprawdę nie wie, kim w zasadzie jest. Niestety bywa i tak, że nie umie wyjść ze schematu, dlatego kontynuuje udawanie kogoś lepszego, nie pozwalając sobie na znalezienie własnej tożsamości.
Złote dziecko psychologia określa dość jednoznacznie, ale to nie znaczy, że nie można wyjść z tej roli w dorosłym życiu. Poprzez pracę nad sobą, rozwijanie własnych zainteresowań i budowanie zdrowych relacji złote dziecko może odnaleźć swoją drogę do autonomii i szczęścia.
Oto kilka strategii, które pomogą Ci poprawić jakość życia i odnaleźć swoją tożsamość:
W tym artykule wymieniłam problemy, które najczęściej pojawiają się u osób uwięzionych w narcystycznej relacji z rodzicem oraz zasugerowałam kilka rozwiązań, które mogą pomóc. Pamiętaj jednak, że każdy przypadek wymaga indywidualnego podejścia – najlepiej bez oceniania i przez bezstronną osobę. Jeśli po lekturze stwierdzisz, że może przydać Ci się moja pomoc, zapraszam do kontaktu.