ZOBACZ
KONTAKT
tel. 501 023 195
Staffa 8 m 81, Warszawa 01-891
Jeśli nie jesteś spełniona w relacji ze sobą, problemy na polu rodzicielskim będą pojawiać się częściej. Jest to jedno z głównych zagadnień, którym przyglądam się w trakcie moich konsultacji z rodzicami. Dzieci uczą się przez obserwację, dlatego nie sposób mówić o rozwoju dziecka bez poruszenia tego tematu w kontekście dorosłych, którzy już są lub będą w przyszłości wzorem do naśladowania. Sprawdź, jakim obszarom warto się przyjrzeć i jakie cechy pielęgnować, by umiejętnie wspomagać rozwój poznawczy dzieci, zaczynając od siebie.
Rozwój poznawczy dzieci to jedno z najważniejszych zagadnień, z którymi mierzą się rodzice, często jeszcze zanim ich dziecko pojawi się na świecie. Jeśli jesteś już rodzicem, to pewnie nie są Ci obce porady na temat książeczek i zabawek stymulujących kilka obszarów mózgu jednocześnie czy przeróżne techniki, które wspierają inteligencję niemowląt. Wspomniane wyżej pojęcie odnosi się do zdolności przetwarzania informacji, myślenia, uczenia się czy rozwiązywania problemów. Wspieranie rozwoju poznawczego to bardzo ważny temat w kontekście świadomego rodzicielstwa. To, jak do niego podejdziemy i jakie wzorce przekażemy dziecku od najmłodszych, będzie miało ogromny wpływ na jego przyszłe sukcesy. Jednak nie tylko to… Zawsze powtarzam, że nic nie zastąpi dzieciom bliskiej więzi z rodzicami. By wspierać rozwój fizyczny, emocjonalny i poznawczy warto pamiętać o rodzicielstwie bliskości. W tym miejscu chciałabym szczególnie podkreślić, że rozwój emocjonalno-społeczny dziecka jest silnie powiązany z rozwojem poznawczym. Dlaczego? Zdolności poznawcze pozwalają dziecku zrozumieć i przewidywać emocje, a umiejętność radzenia sobie z emocjami może wpłynąć m.in. na skuteczność uczenia się i rozwiązywania problemów. Na jakie obszary u siebie warto więc zwrócić uwagę, by stać się dobrą inspiracją dla rozwoju dzieci?
Coaching rodzicielski, którym zajmuję się zawodowo od lat, powstał po to, by pomóc rodzicom, którzy chcą stać się lepszymi rodzicami, rozwijać się w relacji z dzieckiem. Trudno jest jednak to osiągnąć bez zajrzenia w głąb siebie, dlatego zawsze powtarzam, że nie można zapominać o tym, co jest ważne dla nas samych. W przypadku zagrożenia na pokładzie samolotu zawsze najpierw zakładamy maskę sobie – dzięki temu możemy później pomóc innym. Tak samo jest w rodzicielstwie – bez odpowiedniego zadbania o siebie będzie nam na dłuższą metę trudno być rodzicem, który spełnia się w swojej roli. Pamiętaj, że najważniejszą lekcją, jaką rodzice mogą przekazać dzieciom, jest własny przykład.
Każdy człowiek jest zupełnie inny, dlatego ogólne rady w obszarze rozwoju poznawczego zamień na zajrzenie w głąb siebie. Skup się i odpowiedz sobie na pytanie, co jest dla Ciebie najważniejsze. Czego JA chcę? Co jest DLA MNIE najlepsze? Jakie są MOJE priorytety? Często, gdy stajemy się rodzicami, zapominamy o tej cząstce „ja”, dlatego wypalamy się w nowej roli, mimo tego, że nie chcemy się do tego przyznać. Bo przecież rodzic musi stanąć na wysokości zadania i całą swoją energię skupić na dziecku. Szczególnie my – kobiety wpadamy w ten schemat myślenia i swoje potrzeby spychamy na dalszy plan. Opinie innych stają się ważniejsze niż własna intuicja, a porady płynące z internetu wyznaczają nam etapy „prawidłowego” rozwoju dziecka. Dla osób, z którymi powyższe słowa zarezonowały, rozwój poznawczy dzieci może okazać się gruntem, po którym dryfują po omacku. Dlaczego? Jeśli wcześniej nie znaleźliśmy przestrzeni na to, by przyjrzeć się dogłębnie sobie, taki przykład będziemy przekazywać dalej dzieciom. Tylko uważne poznanie siebie i upewnienie się, że inwestujemy czas i energię w to, co jest dla nas naprawdę ważne, sprawi, że będziemy potrafili wyznaczać priorytety, które nie wykluczają nas samych. Warto dbać o własny rozwój poznawczy i emocjonalno-społeczny, znajdować na niego czas bez względu na okoliczności oraz rozmawiać o nim w domu. Pokazuj dziecku, jak radzić sobie z trudnymi emocjami, podejmować wyzwania intelektualne, budować wartościowe relacje i być otwartym na nowe doświadczenia. Tak jak już wspomniałam, dzieci często odwzorowują nasze zachowania, dlatego warto być świadomym modelem do naśladowania.
Poprzez stymulowanie ciekawości, rozwijanie umiejętności społecznych, dostarczanie różnorodnych doświadczeń, bycie wzorem i wspieranie samooceny, dorośli mogą wspierać rozwój poznawczy dzieci. Jednak zawsze polecam zacząć pracę od siebie, bo pogodzony ze sobą, w pełni akceptujący się rodzic, który potrafi zadbać o swoje potrzeby będzie w stanie odpowiednio wspierać rozwój emocjonalno-społeczny dziecka na każdym etapie jego życia. Dziecko jest jak gąbka, więc pamiętajmy, że żadna wiedza książkowa czy internetowa nie zastąpi naszych zachowań i przekonań, które będziemy powielali na co dzień w domu.