
ZOBACZ
KONTAKT
tel. 501 023 195
Staffa 8 m 81, Warszawa 01-891
Dojrzewanie jest etapem pełnym zmian. To czas charakteryzujący się wieloma kryzysami i rozbiciem emocjonalnym ze względu na buzujące hormony, za którymi nie nadążają nie tylko nastolatkowie, ale i my – rodzice. W dużej mierze jednak to od nas zależy, w jaki sposób nasze dziecko przejdzie przez ten niełatwy okres i jaką tożsamość zbuduje na resztę dorosłego życia.
Wszyscy przechodziliśmy przez ten okres, dlatego zaczynając temat braku pewności siebie czy niskiej samooceny w tym trudnym czasie, warto przypomnieć sobie, jak sami się wtedy czuliśmy. Jeśli wydaje Ci się, że dzieli was gruby mur, a Twoje dziecko robi wszystko, by nie przyjmować Twoich rad, pomyśl, jak to było z Tobą. Czy w chwilach dorastania bardziej liczyło się zdanie Twoich rodziców, czy może opinia rówieśników. A jeśli poprosiłabym Cię teraz, abyś opisała siebie jako nastolatkę, to od razu przyjdą Ci do głowy Twoje mocne strony, czy bardziej sytuacje, w których czułaś się zagubiona, nierozumiana lub oceniana? Spróbuj przejść sama ze sobą przez taką analizę, by lepiej zrozumieć, co czuje Twoje dziecko. Gdy proszę nastolatków, z którymi pracuję, by opowiedzieli o sobie, zazwyczaj ich perspektywa dotyczy porównania do świata zewnętrznego. Nastolatek nie ma wykształconego na tym etapie tak silnego poczucia własnej wartości i mimo tego, że często próbuje udowadniać nam, że jest dorosły, ciągle szuka swojego miejsca w świecie. Pamiętaj, że dojrzewanie jest okresem pełnym zmian, dlatego tak dużo w nim eksperymentowania i próbowania nowych ścieżek. To okres, gdy kształtuje się tożsamość, dlatego niesamowicie ważne jest świadome podejście rodziców i obecność w tym okresie. Gdy przegapimy ten moment i będzie nas wtedy w życiu dziecka mniej, jego dorosłe życie będzie budowane na kruchym poczuciu własnej wartości.
Współcześni nastolatkowie są na bieżąco z trendami, wiedzą, co jest modne i co wzbudza podziw u rówieśników. Jednak, gdy bliżej się temu przyjrzymy, okaże się, że nasza młodość miała podobne pobudki. Ciągłe próby odnalezienia się w świecie i wkraczania w dorosłe życie to nie lada wyzwanie, dlatego warto zrozumieć, czym kierują się młodzi ludzie, by wyrazić siebie.
Mimo tego, że może wydawać Ci się, że Twoje dziecko gładko przechodzi przez ten okres, przyjrzyj się tym kilku punktom, które lepiej obrazują, z czym mierzą się nastolatkowie.
W tym gąszczu bodźców zewnętrznych i próbami odnalezienie prawdziwego „ja” niezwykle ważni są świadomi rodzice, którzy wprowadzą odpowiednio dziecko w dorosłe życie.
Przed rodzicami w tym czasie stoi niełatwe zadanie i jeśli nie będziemy blisko dziecka od najmłodszych lat, okres dojrzewania może być trudnym momentem, by coś zmienić. Jednak, jeśli trafiłaś na moją stronę, na pewno chcesz zrobić wszystko, co możliwe, by świadomie budować waszą relację i stanąć na wysokości zadania. Pamiętaj, że nastolatkowie są szczególnie wyczuleni na wszelkie porównywania z innymi. Sami, próbując odnaleźć swoją tożsamość, porównują się z rówieśnikami i na tej podstawie budują obraz własnej osoby. Dlatego też odpowiednia samoocena pomoże im zaakceptować siebie takimi, jacy są i znaleźć swoje wyjątkowe cechy. Mimo tego, że może Ci się wydawać, że Twoje dziecko liczy się tylko ze zdaniem rówieśników, pamiętaj, że na jego samoocenę wpływa wiele czynników, takich jak rodzina, szkoła, relacje itp. I właśnie tutaj jest rola świadomych rodziców.
Uświadamiaj dziecko, że jest ważne, słyszane, kochane
Poczucie własnej wartości kształtuje się od najmłodszych lat. Jeśli traktujesz dziecko jako partnera do rozmów, dzielisz się z nim swoim życiem, wspólnie wymyślacie plany na spędzanie wakacji, będzie czuło się słyszane i ważne. Pamiętaj, by jak najczęściej mówić, że je kochasz, motywować do działania, chwalić za małe sukcesy, a nie tylko porównywać z innymi. Na bazie tych pozornie małych słów i gestów dziecko odkrywa swoje możliwości, chętniej sięga po swoje i czuje, że jesteś osobą, która zawsze jest po jego stronie.
Zwróć uwagę, w jaki sposób mówisz o sobie
Brak pewności siebie czy niska samoocena to cechy, które często wynosimy w domu. Dlatego bardzo ważne jest, by język, którym mówisz o sobie, był tym, którym chcesz, by w przyszłości posługiwało się Twoje dziecko. Jeśli Twoja córka od najmłodszych lat słyszy, że źle wyglądasz, że musisz przejść na dietę, że nie podoba Ci się Twoja dana część ciała, ona również szybko zacznie zwracać uwagę na fizyczne aspekty swojego wyglądu. A przecież nie chcesz, by ważniejsza była dla niej idealna figura niż rozwój jej możliwości i realizacja marzeń. Używaj więc języka akceptacji, swoją wartość podkreślaj poprzez sukcesy, a w przyszłości Twoje dziecko będzie traktowało siebie również z większą życzliwością.
Wsłuchaj się w to, co mówi Twoje dziecko
W ferworze codziennych obowiązków często z dzieckiem wymieniamy jedynie proste komunikaty: czy jest głodne, czy odrobiło lekcje, czy posprzątało swój pokój. Spróbuj jednak wygospodarować codziennie czas na głębokie rozmowy. Może dobrym momentem będzie stały moment dnia, na przykład przy wspólnej kolacji, podczas którego żadne zewnętrzne bodźce nie będą wam przeszkadzać. Zadawaj dziecku konkretne pytania, opowiadaj mu o swoich emocjach i daj mu przestrzeń na to samo, dziel się z nim swoimi sukcesami, nie krytukuj jego wyborów i spróbuj wejść do jego świata, a zobaczysz, że taka komunikacja wzniesie waszą relację na inny poziom. A jeśli czujesz, że masz za mało narzędzi, by pomóc nastolatkowi, zobacz w jaki sposób działa coaching rodzinny, o którym pisałam tutaj. Jeśli brakuje Ci pomysłów, jak wzmocnić poczucie wartości dziecka, chętnie Ci pomogę.
Świadome rodzicielstwo nie jest proste, ponieważ wymaga od nas dużo zaangażowania, jednak owocuje w przyszłości. Wdrażając w swoim życiu zmiany, zobaczysz jednak, że Twoja relacja z dzieckiem wejdzie na nowe tory. Wielu rodziców zastanawia się, jak podnieść poczucie wartości nastolatka, ponieważ sami nie dostaliśmy w tym okresie odpowiedniego zainteresowania i wsparcia. Dlatego też warto myśleć o przyszłości dziecka w kontekście jego przyszłego szczęścia, a nie tylko o naszych rodzicielskich aspiracjach. Doceniaj wysiłki, nie porównuj i akceptuj dziecko takie, jakim jest, a jego wejście w dorosłość będzie o wiele łatwiejsze.